Waƙafi yana da rukunai guda huɗu kamar haka:
– Mai waƙafi: sharaɗin mai yin waƙafi shi ne, ya kasance mai hankali; mai cikakken mulkin abin da zai yi waƙafi da shi na dukiya ko kadara, wacce za a iya amfana da ita, ko a bayar da ita haya, a yi amfani da kuɗin hayar.
– Waƙafi ya zamo an yi shi ne da abin da za a iya aiwatar da shi.
– Waƙafin ya kasance an yi shi ne da abin da yake akwai shi; don ba zai yiwu mutum ya yi waƙafi da abin da yake tunanin mallaka nan gaba ba.
– Waƙafin ya kasance na har abada.
– Amfanin da aka sadaukar na waƙafin ya kasance zai isa ne ga wata hanya ta neman kusanci ga Allah da biyayya a gare shi. Don ba ya halatta a sadaukar da amfanin waƙafi ga wata hanya ta saɓon Allah.
– Yin waƙafin ya kasance ta hanyar furta wata magana da take tabbatar da niyyar mai yin waƙafi, ta yin waƙafin a bayyane.
Domin karanta cikakken bayani a kan Sharuɗɗan Mai Kula Da Waƙafi danna nan.
Domin karanta cikakken bayani a kan Nau’o’in Masu Amfani Da Waƙafi Ko Hubusi danna nan.
Wannan baya nin an ciro shi ne daga Littafin Gudunmawar Waƙafi/Hubusi Da Tasirinsa Wajen Gina Tattalin Arzikin Al’umma; wanda Dr. Sunusi Iguda Ƙ/Nasarawa ya wallafa shi; domin karanta cikakken Littafin danna nan.
