Irin wannan na faruwa ne a lokacin da matakan haɗa asiri; ko laƙani suka nemi a aikata wasu miyagun ayyukan saɓo.
Kamar a ce sai ya taka Alƙur’ani ya shiga banɗaki da shi, ko ya rubuta ayoyin Alƙur’ani da wata ƙazanta; kamar rubuta shi da jinin haila ko rubuta Suratul Fatiha da baya da baya. Ko a ce ya yi Sallah babu alwala, ko a ce ya yi zina da ‘yarsa ko uwarsa ko mahaukaciya.
Ko kuma ma, a rubuta wasu haruffa da zantuka da bai san ma’anar su ba; ko kuma ya nemo tufafi ko wani gashi ko farce ko wani abu daga mutumin da ake son yi wa asirin. To kai tsaye za mu gane sihiri ne, ma’ana tsafi ne.
A irin wannan yanayi ne waɗansu malamai da rigima ta haɗa su a kan limanci; suka riƙa jifan junansu, da haka har suka halaka ‘ya’yansu da matayensu, daga ƙarshe ɗayan ya halaka gudan.
Tambaya a nan ita ce, me yasa malaman da suke irin waɗannan laƙunƙuna ba sa iya yin tasiri kan manyan kafiran duniya da azzuluman Yahudawa?
Amsa ita ce, saboda shaiɗan ba ya ruguza aikin sharri, sai dai ya ƙara masa ƙarfi.
Domin karanta cikakken bayani a kan Laƙani Ta Hanyar Wuridi danna nan.
Domin karanta cikakken bayani a kan Falalar Salati Ga Manzon Allah (S.A.W) danna nan.
Wannan bayanin an ciro shi ne daga Littafin Tsarin Tsangayun Alƙur’ani A Arewacin Najeriya; Tarihin Su Da Zamantakewar Su Da Hanyoyin Raya Su; wanda Dr. Sunusi Iguda Ƙ/Nasarawa ya wallafa shi; domin karanta cikakken Littafin danna nan.
